Sterkmaking is een beding waarbij een contractspartij aan de medecontractant belooft ervoor te zorgen dat een derde iets zal doen (art. 1120 B.W.).
Art. 1120 van het Burgerlijk Wetboek bepaalt immers:
‘Niettemin kan men zich sterk maken voor een derde, door te beloven dat deze iets doen zal ; behoudens schadevergoeding ten laste van hem die zich heeft sterk gemaakt of die beloofd heeft de verbintenis te zullen doen bekrachtigen, indien de derde weigert ze na te komen.’
De derde behoudt vanzelfsprekend de vrijheid om zich al dan niet te verbinden, vermits hij niet heeft ingestemd met het sterkmakingsbeding.
In hoofde van de sterkmaker ontstaat een resultaatsverbintenis, namelijk om de instemming van de derde te verkrijgen.
- Als die derde weigert, is de sterkmaker schadevergoeding verschuldigd aan de medecontractant.
- Als de derde toestemt, verdwijnt de derde uit de rechtsband en wordt hij contractspartij. Vanaf dat ogenblik is die derde dus verantwoordelijk voor de overeenkomst die de sterkmaker had geregeld, dus ook voor eventuele onrechtmatige daden van de sterkmaker.
