Al sinds 2002 bestaat er een Wet ter Bestrijding van de Betalingsachterstand bij handelstransacties tussen ondernemingen.
Er werd onder meer in bepaald dat de termijn om te betalen 30 dagen bedraagt, maar dat de partijen hierover wel andere afspraken kunnen maken. Sinds mei 2019 werd dan bepaald dat deze afwijkende termijn maximaal 60 dagen kan zijn, indien de schuldeiser een KMO is en de schuldenaar geen KMO is.
Sinds 1 februari 2022 is dit nu uitgebreid naar overeenkomsten tussen alle ondernemingen, ongeacht of het al dan niet een KMO is.
Dus:
- Wordt er niets afgesproken, dan is de betalingstermijn 30 dagen.
- Er kan worden afgesproken om deze termijn te verlengen tot maximaal 60 dagen.
- Wordt er bepaald dat deze termijn langer is dan 60 dagen, dan is deze clausule niet geldig en vallen we terug op de termijn van 30 dagen.
De bedoeling is vooral om ondernemingen te beschermen tegen slechte betalers en te vermijden dat ze in cash problemen komen.
Merk nog op:
- Je kan de termijn van 60 dagen niet kunstmatig verlengen door eerst een termijn op te leggen om de goederen of de diensten te controleren.
- De termijn start steeds vanaf ontvangst van de factuur.
- Wordt de betalingstermijn overschreden dan zijn altijd intresten en een forfaitaire schadevergoeding van € 40,00 verschuldigd.
Wil je het zelf nalezen, dan kan je de tekst van de wet van 14 augustus 2021 hier vinden: Wet 14 augustus 2021
Alleszins is het aangewezen om even na te kijken of je algemene (factuur)voorwaarden nog wel correct zijn. Wij zullen je daar graag bij helpen.