Handelsagent

Handelsagent

Een handelsagent is een zelfstandige handelstussenpersoon die in naam en voor rekening van één of meer personen (principaal) optreedt bij het sluiten van overeenkomsten tussen de principaal en derden[1].

De handelsagentuurovereenkomst is bijgevolg een overeenkomst waarbij de ene partij, de handelsagent, door de andere partij, de principaal, permanent en tegen vergoeding belast wordt met het bemiddelen en eventueel het afsluiten van zaken in naam en voor rekening van de principaal.

De agentuurovereenkomst wordt in tal van landen wettelijk geregeld, maar tussen deze nationale voorschriften bestaan soms belangrijke verschillen. Voor internationale agentuurovereenkomsten waarbij de agent en de principaal in een verschillend land zijn gevestigd of waarbij de vertegenwoordigingsopdracht in een ander land wordt uitgevoerd, moet dus telkens worden vastgesteld welk recht van toepassing is. Om de grootste verschillen te temperen, heeft de Europese Gemeenschap op 18 december 1986 de Richtlijn 86/653/EEG uitgevaardigd ‘aangaande de coördinatie van de wetgevingen van de lidstaten inzake zelfstandige handelsagentuur’[2]. Intussen hebben alle landen van de Europese Unie hun agentuurwetgeving aan de Europese Richtlijn aangepast.

België heeft op 13 april 1995 zijn nationale wetgeving aangepast aan de Europese voorschriften[3]. De wet op de handelsagentuur is in België thans een onderdeel van het wetboek van economisch recht, meer bepaald ‘boek X, titel 1, art. X1-X25’.

[1] I. SAMOY, Middellijke vertegenwoordiging, Antwerpen, Intersentia, 2005, 200.
[2] PBEG L 382/17, 31 december 1986.
[3] Wet 13 april 1995, B.S. 2 juni 1999