Zoals u wellicht weet kan een onderzoeksrechter een huiszoeking bevelen door een huiszoekingsbevel uit te vaardigen.
De onderzoekers zullen dan in de privé-plaatsen van de verdachte op zoek gaan naar bewijzen of sporen die dienstig kunnen zijn voor het onderzoek.
In principe geldt de algemene regel dat men geen opsporing of huiszoeking mag verrichten in een voor het publiek niet toegankelijke plaats tussen 21 u ’s avonds en 5 u ’s ochtends.
De wet van 7 juni 1969 tot vaststelling van de tijd gedurende welke geen opsporing ten huize, huiszoeking of aanhouding mag worden verricht bepaalt enkele uitzonderingen op deze algemene regel, zoals bijvoorbeeld bij brand of ontdekking op heterdaad waarbij de huiszoeking wel ’s nachts kan plaatsvinden.
In artikel 6bis van de Drugswet werd er echter nog een grotere uitzondering op de algemene principes van huiszoekingen ingeschreven.
Artikel 6bis van de Drugswet laat de huiszoeking zonder bevel tot huiszoeking toe van om het even welke plaats die voor de verkoop of de aflevering van drugs is bestemd, zodra de speurders, vóór de huiszoeking, over ernstige en objectieve aanwijzingen over het bestaan van een (drugs)misdrijf beschikken.
Het moge duidelijk zijn dat dit artikel de speurders een veel grotere vrijheid geeft om over te gaan tot zoekingen in privé-plaatsen, nu er zelfs geen huiszoekingsbevel meer vereist is wanneer het over de verkoop of aflevering van drugs gaat.
Een belastende verklaring afgelegd door een andere verdachte kan al een ernstige en objectieve aanwijzing zijn waardoor de speurders overgaan tot huiszoeking.
Een gewaarschuwd man is er twee waard!
