De wetgever heeft in artikel 387ter B.W. uitdrukkelijk voorzien dat de rechter de mogelijkheid heeft om een dwangsom op te leggen telkens één van de ouders zich niet zou houden aan de beslissingen inzake de verblijfsregeling van de kinderen.
Zo kan men aldus veroordeeld worden tot betaling van een dwangsom telkenmale men zich niet houdt aan de opgelegde omgangsregeling van de kinderen.
Deze dwangsom kan gevraagd worden samen met de hoofdveroordeling, maar kan evenzeer op een later tijdstip worden gevraagd van zodra blijkt dat de omgangsregeling niet langer vrijwillig wordt uitgevoerd.
De omvang van het bedrag van de te betalen dwangsom wordt opgelegd door de rechter en hangt af van de concrete omstandigheden van de zaak. Alleszins dient de dwangsom voldoende hoog te zijn om het afschrikkend effect van de dwangsom te garanderen.
