RDR is de afkorting van Réglement direct/directe regeling.
Het is een schaderegelingssysteem dat in 1972 tot stand is gekomen op initiatief van de autoverzekeraars. Het doel van deze regeling bestaat erin de schaderegeling ten aanzien van diegene die schade lijdt vlotter en vooral sneller te laten verlopen.
De regeling zorgt ervoor dat het slachtoffer van een verkeersongeval onmiddellijk vergoed wordt door zijn eigen verzekeraar en niet door de verzekeraar van diegene die aansprakelijk is voor het ongeval (= tegenpartij).
Teneinde van dit systeem gebruik te kunnen maken, moet de aansprakelijkheid onbetwistbaar vaststaan. Het is daarom zeer belangrijk dat het ongevallenformulier correct door beide partijen wordt ingevuld, omdat uit dit document de toedracht van het ongeval zal bepaald worden.
Er dient wel opgemerkt te worden dat deze regeling enkel kan gebruikt worden voor zover de vergoeding niet meer dan 25.000,00 EUR bedraagt en voor zover het ongeval voorkomt in het barema van aansprakelijkheden.
Volgende ongevalsituaties komen in aanmerking voor vergoeding via het RDR-systeem:
1. De voertuigen rijden in dezelfde richting, zoals bijvoorbeeld een kop-staartaanrijding
2. Schade aan geparkeerde voertuigen
3. Wanneer schade wordt berokkend aan een geparkeerd voertuig tijdens het uitvoeren van een manoeuvre
4. Wanneer vaststaat dat er geen voorrang werd verleend
5. En tenslotte voertuigen die in tegengestelde richting rijden en mekaar kruisen
Wanneer door de eigen verzekeraar werd uitbetaald aan het slachtoffer van een ongeval, kan deze verzekeraar zich wenden tot de verzekeraar van de tegenpartij teneinde de terugbetaling te bekomen.